Çarşamba, Mayıs 25, 2005

Yedi Tepeli Şehrimin Finali

Bugünkü Radikal Gazetesi'nin spor bölümünün başlığı buydu . Milan ve Liverpool takımları Şampiyonlar Ligi finali için İstanbul'da karşı karşıya geleceklermiş.. Yedi tepeli şehir finallere alışıktır , finaller de bu şehre pek yakışır ! Varsın ecnebiler de gelsin finallerini burda yapsınlar , biz de varalım seyrine . Le grande finale !!!

Neyse efenim biz finallerden çok başlangıçlar arıyoruz . Her taşın altına bakıyoruz şu sıralar , bir tanesinin altında anahtar bulmayı falan umuyoruz herhalde . Biz derken ben ve dostları söylüyorum elbet . Herkes birşeyleri arar mutlaka hayatta , herkes bir şeyler umar , biz birkaç ruh kendimize yeni bir başlangıç arıyoruz .

Dün gece apar topar eve vardığımda , cnbce dizisi Desperate Housewives bitmek üzereydi . Ben de zaten tam o son sahnelerini seviyorum dizinin . Hani öldüğünü düşündükleri arkadaşlarının dış ses olarak olanları özetlemesini ve bir kaç ''cool''laf etmesini . Bu sefer herkesi teker teker uykuya dalmadan yataklarında görüyoruz, ''hepimiz yatmadan önce birşekilde kendimizi kandırırız ''diyor teyzem ; kimimiz değişebilmeyi umar , kimimizse onun değişebileceğini, kimimiz mutlu olacağını umar , kimimizse mutlu edebilmeyi , kimimiz herşeyin değişeceğini umar , kimimizse hiç değişmeyeceğini ve uykuya dalarız ertesi sabah kalkıp bütün umduklarımızın gerçekleşeceğine inanarak (tabii aklımda ne kadarı kaldıysa , dizi seneryolarından copy paste yapmak henüz keşfedebildiğim bir yöntem değil ve evet keşfetmeyeceğim zira tembelim ben )

Sonuç olarak cool teyze haklıydı . Amerika'nın tatlı , minik, beyaz mahallelerinde insancıklar nasıl uyuyorlar bilemiyorum ama hepimiz bir umuda tutunup uyuyoruz sanki geceleri . Bir iki dakika o umudu düşünerek , belki düşlediğimizin farkına bile varmıyoruz . Ama sabah uyanınca eğer düş kırıklığıysa yaşadığımız o zaman hatırlıyoruz ve farkına varıyoruz. Daha doğrusu yaşadığın şeyle burun buruna gelince o uyandığın bir iki saniyede , o zaman hemencecik anlıyıveriyorsun ki dün akşam yatmadan kurduğun o düş hala düş ..

Biz şimdi o düşü arıyoruz , o düşü başlatabilecek anahtarı . Her taşın altına bakıyoruz , heryeri kurcalıyoruz , çalışırken bi yandan planlar kuruyoruz sinsice , eve gitmeden, eve gidince , en çok da uyumadan önce .. Biliyorum siz de aynısını yapıyorsunuz hepimiz kaçak aday adayıyız ve gizlice yazışıyoruz , mesajlar uçuşuyor havada, planların ardı arkası kesilmiyor , bir gün cafeler açılıyor, bir gün master'a başlanıyor , bir gün dünya seyahatine çıkılıyor, bir gün güneye inilip küçük bir pansiyon açılıyor, bir gün sahaf oluyoruz ertesi gün pastacı . Bir gün kaşif oluyoruz ertesi gün fotoğrafçı . Hepsini biliyorum , siz de biliyorsunuz ..

Burdaki derdim de kaçış planları , finallerden çok başlangıçlar ! Benim derdim başlangıçlar , şimdiye kadar olanı değiştirmek ne kadar zor , kalın kalemlerle boydan boya çizivermek, silmek, bir sabah bambaşka bir yerde uyanmak ve gülümsemek ,.....o gülümsemeyi arıyoruz şimdi ..

Hiç yorum yok: