Kış tedirginliği

Bu sabah havada insanı üşüten bir grilik var. Kış gelmeden nefesini yolladı sanki soğuk soğuk esmeye başlasın diye. Sabahların en güzel yanı servis gelmeden aşağı inmek ve o kıpkırmızı sarmaşıklara dolanmış çardakta oturup kuşların muhabbetini dinlemek. Çalıların arasında çöreklenmiş kara kedinin sanki hiç üşümüyormuş gibi göbeğini şişire şişire uyumasını seyretmek. Sonrası yine servis, sonrası yine trafik, sonrası yine Ebru Gündeş…

Sonrası iş yerinde saatlerce saç modellerinden bahseden kızlar… ‘Benimkiler kendinden havalı şekerim, kalın telli olduğundan… Şekil alır evet, benim yüzüme kısa saç hiç gitmez...’
Aklıma seneler evvel lisedeyken saçlarını bir türlü şekle sokamayan, babasına mızıldanıp duran o kız geliyor. ‘Bir türlü bir şeye benzemiyorlar, öff!’. Ve onun bu çok mühim (!) sıkıntısını yüreğinde duymuş gibi endişeyle yardıma koşan babası: Taç taksan kızım?

Hayat da bazen saçların huysuzluğunu, başına buyrukluğunu, zaptedilemezliğini taklid ediyor gibi geliyor bana. İşte o zamanlarda ne yapsan olmuyor, ne akşamdan sarıp umutla yatmaların, ne jöleler, ne taçlar, ne tokalar… Böyle durumlarda benim tek çarem topuz yapıp oturmak ve kaderime razı olmak. Ya da metaforun diğer yanı itibarı ile kollarımı dolayıp uslu uslu oturmak ve kaderime razı olmak.

Bu uslu zamanlarımı da uslu işlerle değerlendirmeyi uygun buluyorum sanırım. Terbiyeli çocuklar gibi yapmam gerekenleri usul usul yapıp, sakin sakin kışın gelmesini bekliyorum. Havalar soğudukça, sertleştikçe ben nedense daha bir terbiyeli daha bir mülayim oluyorum! Uslu uslu kereviz seçiyorum, ıspanakları acele etmeden yarım saat sirkeli suyla terbiye (!) ediyorum, çarşafların en minik çiçekli ve en kibar (!) olanlarını seçip yayıyor, beyazlar artık göz kamaştırsın diye makineden ön yıkamasız çıkarmıyorum. Mutfak dolabında uslu ve temiz durmayan kavanozlara da tahammülüm yok, hepsi pırıl pırıl cam olmalı ve içlerinde bakliyatlarla asker gibi dizilmeliler adabınca raflarda. Kazaklar mis kokmalı ve sepetlerde yumuşak başlı bir kedi gibi kıvrılıp yatmalılar. Her şey her şey asude olmalı…

Kış tedirginliğine kendimce bulduğum çare budur.