KIYIDA..

Öylesine bir kıyıda oturmuşum.

Karşı kıyıya doğru bakıyor gözlerim
Bir şarkı yaklaşıyor, bir yandan sinsi
Takip edemeden daha geçiyor öylesine,

Aynı bir yerde dinlenirken kulak misafiri olmuş gibi
Belki böylesi daha iyi, belki böylesi daha güzel,

Artık umursamıyorum şarkıların ezberime girmeden geçmesini

Ayağını uzatıp oturursan, öyle güzel ve konforlusun
Hele ayakucunda biraz deniz görünürse,

Kışın başında olduğunu bile unutursun
Şiir gibi oturuyorum burada, kaçtım hepinizden
Uzun zaman önce yazdığım şiirler kadar güzel oturuyorum burada, kaçtım küsmelerden

Zen ve Motosiklet Sanatı kitabını okur gibi oturuyorum,
Kıyının suluboya resmini yapar gibi
Uzaklarda olan biteni duyar, şaşırmaya üşenir gibi
Kafasında binbirtürlü kanaviçe işler,

bir yandan gelen geçene takılır gider gibi
Birazdan kalkıp arkadaşlarla içmeye gidecek gibi
Sanki yeni gelmiş gibi
Sanki hep buradaymış gibi
Sanki birden yok olacakmış gibi
Sanki hiç olmamış gibi

Güzel çay yapan herhangi bir yerin denize manzarası varsa yeterli benim için.
Artık karışık tost aramam,
Bacaklarımı uzattım artık, işim mi yok gidip mana arıycam?
Bugün, burada, böyleyim.
Yarın kalkıp gidebilirim.
Ama siz ne zaman dursanız ve başka bir şey yapmamayı becerebilseniz.
Zaten bilirdiniz.
Sanki hep buradaydınız
Sanki birden yok oldunuz
Sanki hiç olmamış gibisiniz.