Selam Sana Ey Blog !

Selam sana Ey Blog , ben geldim !!!!

Dün günlerden pazardı ,pazar sabahının bütün alametleri birleşmiş farikalarını ararken uyandım . Aklımda koca kupalarda çaylar içmek ve çıkan bütün pazar gazetelerini eklerine, reklamlarına ,katologlarına vs.'ne kadar kadar okumak vardı . Hürriyet'ten başladım , tam ekine gelmiştim bi laf dikkatimi celbetti ''blogger'' ? O da neyin nesiydi , internet yine ne yavrulamıştı da benim haberim yoktu ??

Aradaki zamandan şu ana ışınlanmak gerekirse, evet kısaca diyebiliriz ki bu şimdilik harika bir fikir gibi geldi bendenizin gözüne . Azıcık heyecanlandım bile (!) . Yani yazı yazmak için bir bahane bulmuşum ,benim kadar tembel bir insanın bile reddedemeyeceği teklifler vardır,işte bu da bende sanki onlardan biriymiş hissini yarattı .

Bugün günlerden pazartesi .Giden gelen kargoların takip edildiği bir işim var .Her zaman geç geldiğim bir ofisim .Biz dünyanın bir sürü yerinde birbirleriyle sadece üç şey için iletişim kuran insanlardanız . Gelen kargo, giden kargo, kaybolan kargo !. Çok basit bir mantıkla tahmin edilebileceği gibi bu üç konudan sıkılıp zaman içinde başka (!) konulardan da bahsetmeye başladık . Aramızda sadece kargoların yeri ve durumu ile ilgili arkadaşlar yok mu ? Var ! Ama biz öyle olamadık . ..

Bu sabah mesela bütün kargolar geldi .Ben sabah sabah kalıp işe geldim ve bütün haftasonu teker teker bütün kargoların geldiğini gördüm . Italya'dan sordular , ''Margoot bütün kargolar geldi mii?? ''Uykulu gözlerle ekrana baktım ''Geldiiiii ''. ''Herşey yolunda mı ? '' ''Herşey yolundaa''. Msn ile başka diyarlara bağlıyız işte , başka dillerde günaydın diyor , başka dillerde şakalaşıyor, hiç görmediğimiz insanlarla küsüp barışmayı bile beceriyoruz . Geçenlerde ben biriyle barıştım mesela !

İşle güçle ilgili meseleleri şimdilik iki paragrafta asılı bırakıyorum . Asıl meseleye geliyorum .. Herkesin olduğunu farzettiğim gibi benim de bu hayatla bir derdim var . Ve çok uzuuun zamandır uzuuuun uzuuuun yazmak istiyorum , yazıyla içimi dökmek ,yıkamak,paylaşmak ..Ama bunu hep gözardı ediyordum şu ana dek . Bütün o martavallarla kendimi avutuyordum , bir sürü zaman geçti kendimi avutmakla . Ama bir zamandır kendimi avutamıyorum . Bütün martavallar, kandırmacalar,zaman kayıpları, teselliler, beni buraya kadar ittiler ,yuvarladılar . Birşeyleri hani dolabın üzerine kaldırırsınız . Ne varsa işte görmek istemediğiniz ,hani biraz canınızı sıkan , acıtan ,göze alamadığınız, sizi yoldan çıkaracak ne varsa . Hani ecnebiler kutulara koyarlar .. Böyle kutularsınız siz de eski yazıları, fotoğrafları ,ne atabilirsiniz ne satabilirsiniz sadece kutularsınız . Yine birgün kutuları dolabın üzerine koyarken birden denge bozulur ,haddinden fazla biriken kutular başınızdan aşağı paldır küldür dökülür . Yere inme zamanı mıdır o? , bi bakarsınız herşey yerlerde, ulu orta serpilmiş .. Kaçacak yer kalmamış ,çökersiniz yığının ortasına , deriiin bir nefes alırsınız . Artık zamanı gelmiştir , artık kaçacak yer de yoktur odada ,başka çare de .
Oturur başlarsınız yazmaya ..