Pazartesi, Mayıs 23, 2005

Geçip giden trenler başkaları için

Ne zamandır yazayazıyorum ! ( hala kullanılıyor mu bu geleyazmak, uyuyayazmak ?burdan Türk Dil Kurumu yetkililerine sesleniyorum !!) Karalamalar hep defterde kalıyor , aradan gemiler geçiyor , millet trenlere binip iniyor , zaman deniz otobüsünün hızına yetişiyor , ışık hızına yetişiyor, zamanı artık hissedemiyorum ..

Aradan 19 Mayıs geçti , aradan Istanbul'un içinde dolanmalar geçti ,aradan korkular geçti . Ve hepsi şu andaki kolaj ruhumda etkilidir . Yamalı bohça olmuş küçücük kafam , küçücük kafam artık kalbimin pompalamalarını kaldıramıyor . Kalbim olur olmaz şeyler istiyor , en çok da gitmek , gidivermek, gideyazıyorum hep .... Bir türlü gidemiyorum . Çekip git diye bastırıyor kalbim , içim daralıyor . Kafamın yamalı bohça dikişleri geriliyor, korkuyorum patlamalarından . Çekip git işte! Neden çekip git denmiş, artık birşeyleri çekemiyorsan gidiyorsun işte . Ancak çeken bilir ya çekip gitmeyi ondan denmiş öyle . Çekiyorsan , çektiriyorsa ,çekip git!

Bugün Çetin Altan'ın yazısını okudum , 20 sene önce çekenlerden biriymiş , yazısından alıntılıyorum , kalbime kanaviçe gibi işleyen satırları :

Geçip giden trenler başkaları için...Geçip giden uçaklar başkaları için...Geçip giden vapurlar başkaları için...Geçip giden otobüsler başkaları için...Güvenceleri bozmadan akıllı bir yaşam, gebermeden önce aç kalmamak için...Aç kalıp kalmama trapezlerinde çift perendeli atlayışlar yapmadan da; anılar albümü, sıçan kuyruğu kadar sıska kalıyor.

Ben ihanet etmemeliyim kendime , kimseye göre yaşamamalıyım hayatımı . Hep söylüyorsunuz ya dostlar iki gün dinlenmek için beş gün esaret niye ? Korkuyoruz da ondan be güzelim , yüreğim ne derse korkuyorum artık . Bildiklerimi yeniden öğrettiler bana . Bazen bildiğin şeyi bile öğretiyorlar insana , neden diye soruyorsun . E hayat diyorlar . Sen de o zaman güzelim dişe diş , ne gidiyorsun diye sorduklarında , Hayat dersin !

Ben bunları buraya tarihiyle yazıyorum , yazılı kanıt işte size . Tarihe not düşüyorum , olan oldu bana da , kalbim öyle bir pıt pıt atıyor ki , ilerde ben de gideceğim . Biliyorum .. Ben de bulacağım trenimi .

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Biliyor musunuz, ilk kez -yazmak fiilini yirmibeş yıl önce duymuşum. Hem garipsemiştim hem de hoşuma gitmişti. Ben o güne dek geleyazmıyordum, geleduruyordum. Gerçi hala -duruyorum ya!